Forum Oczami Wyobraźni Strona Główna Oczami Wyobraźni
Forum dla tych, którzy widzą więcej...
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy     GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Upadły Anioł: Początek, Końca

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Oczami Wyobraźni Strona Główna -> Opowiadania fantastyczne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Evangelion_Ona




Dołączył: 07 Cze 2006
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Pabianice

PostWysłany: Śro 0:52, 07 Cze 2006    Temat postu: Upadły Anioł: Początek, Końca

1 rozdział- Privet Drive

Noc była ciepła i przepełniona gwiazdami na niebie. Był to ostatni wieczór przed wyjazdem młodej i pięknej dziewczyny o imieniu Joan. Joan była dziewczyną, adoptowaną przez młode małżeństwo, które posiada już jedną córkę o imieniu Medalin.
Jona siedziała na oknie i wpatrywała się w gwiazdy rozmyślając o kończących się wakacjach i powrotu do szkoły magii i czarów Kondrakar. Rozmyślała, także o nowych przygodach i spotkaniu starych przyjaciół.
-Ahh- Westchnęła schodząc z parapetu. Przymknęła okno i położyła się na łóżko. Od razu po położeniu się, pogłębiła się w błogi sen.

Nastał ranek. Słońce rzuciło swoje pierwsze promieniami, które rozświetliły pokój Joan. Drzwi od pokoju otworzyły się. Do pomieszczenia weszła matka Joan.
-Kochanie wstawaj pora się szykować do wyjazdu.- Powiedziała matula szturchając Joan. Białowłosa dziewczyna, chcą, nie chcą wygramoliła się z pościeli i usiadła na łóżku.
-To już?- Zadała pytanie ziewając i przecierając oczy. Matula oparła się o futrynę. Jej ręce skrzyżowały się na piersiach.
-Tak kochanie. Jest siódma- wskazała na zegarek- za godzien wyjeżdżamy do nowego domu.- Zakomunikowała stanowczo matka Joan.
- Zaraz zejdę na śniadanie, tylko się naszykuje.- Wydyszała z siebie słowa.
-Mam nadzieje.- Matula uśmiechnęła się i wyszła z pokoju zamykając drzwi. Joan wzięła się do końcowego pakowania. Po ukończeniu ostatnich dociągnięć przygotowania do wyjazdu, Joan zeszła na ganek, aby zjeść w końcu śniadanie.
-Już myślałam, że nie przyjdziesz.- Odpowiedziała jej młodsza siostra, która właśnie delektowała się naleśnikami z polewą czekoladową.
-Ja też tak myślałam.- Uśmiechnęła się białowłosa do młodszej siostry. Po chwil już zajadała się pysznym śniadaniem wraz z kochająca ją rodziną. Posiłek mijał w miłe i rodzinnej atmosferze. Zbliżała się nieubłaganie godzina wyjazdu ze starego miejsca zamieszkania.
-No drogie Panie pora się zbierać.- Odpowiedział czarnowłosy, wysoki ojczym Joan, wstając z krzesła i udając się do budynku.
-Moje małe kociaki tatuś ma racje.- Tak samo wstała matula dziewczyn.
-Ja pomogę!- Zagarnęła się do pomocy młodsza siostra białowłosej. Joan nic nie odpowiedziała, również zaczęła pomagać mamie i siostrze w sprzątaniu stołu. Raz, dwa uporały się z brudnymi naczyniami. Po ukończeniu sprzątania śniadania dziewczynki udały się do swych pokoi.

-Dziewczynki już wyjeżdżamy!- Zza bramy krzyczał tata, komunikując gotowość do wyjazdu. Joan zczołgała swoja walskie po schodach.
-Już idę!- Krzyknęła i spojrzała na siostrę, która użyła lewitacji, aby znieść walizkę ze schodów.
-Ile razy mam powtarzać, żadnej magii.- Oburzyła się białowłosa na siostrę.
-Już dobrze, już dobrze.- Naburmuszyła się Medalin i przestała z zaklęciem. Długo siłowała się ze swoją walizką, aby ją znieść na dół i przyczołgać do samochodu.

-Już myślałam, że zaginęłaś- Uśmiechnęła się białowłosa od ucha do ucha.
-Bardzo śmieszne wiesz.- Z irytowała się młodsza siostrzyczka białowłosej. Cała naburmuszona wsiadła do wozu. Robert, ojciec dziewczynek, odpalił samochód. Po chwili znaleźli się już daleko od starego miejsca zamieszkania.
-Będę tęsknić.- Wylewała swoje smutki Medalin. Joan popatrzyła na siostrę i uśmiechnęła się. Medalin wiedziała już, że tak samo będzie tęsknić jak ona. Droga dłużyła się niemiłosiernie. Joan pochłonęły myśli o nowym miejscu zamieszkania. Czy wszystko, będzie dobrze, czy spodoba się jej to nowe miejsce. Spojrzała na siostrę. Medalin patrzyła się w szybę i nic nie mówiła. Joan spojrzała się na rodziców, którzy konwersowali na temat nowego domu.
-Tam będzie cudownie i w dodatku blisko parku.- Zachwycała się matula dziewczynek.
-Też blisko do pracy.- Cieszył się Ojczym Joan. Białowłosa oparła się o zagłówek i włączyła odtwarzacz plików muzycznych. Włożyła słuchawki do uszu. Zaczęła wsłuchiwać się w muzykę. Zamknęła oczy i nuciła sobie w myślach teksty piosenkę.

-Medalin, Joan wstawajcie, dojechaliśmy już.- Zakomunikował ojciec dziewczynek. Joan jak i Medalin przeciągnęły się i ziewnęły.
-Tak szybko?- Zapytała białowłosa.
-Tak szybko?- Zdziwił się ojciec.- Przespałyście całe osiem godzi i mówicie, ze szybko?- Uśmiechnął się Robert.
-No tak w sumie to długo.- Odpowiedziała Joan wysiadając z samochodu. Po opuszczeniu wozu białowłosa rozejrzała się po okolicy. Jej oczom ukazywały się domki jednorodzinne. Joan doszła do wniosku, że to spokojna dzielnica w której nic się nie dzieje. Westchnęła i podeszła po swój bagaż. Wzięła go od ojczyma i udała się w stronę domu. Gdy doszła do głównych drzwi rozejrzała się po okolic. Jej oczy uchwyciły znak z nazwą ulicy.
-Privet Driver.- Przeczytała nagłos.
-Tak kochanie to tu będziemy mieszkać.- Odpowiedziała mama zbliżając się ze swoją walizką. Po chwili stała już przy drzwiach, które zaczęła otwierać. Joan spoglądała daje na okolice i dostrzegła młodego, prawdopodobnie w jej wieku młodzieńca. Wytężyła wzorku aby się bardziej przyjrzeć. Młodzieniec był ubrany w jeansy i sweter. Jego włosy były kruczo czarne i rozczochrane, na nosie zaś miał okulary. Joan niepewnie pomachała chłopakowi. Ten odwzajemnił się tym samym i odmachał jej. Białowłosej dziewczynie na buzi zagościł uśmiech.
-Mamo mogę iść się przywitać?- Zapytała białowłosa.
-Oczywiście, ale wnieś walizkę.- Uśmiechnęła się matula mówiąc te słowa. Joan tak jak mama jej kazała, tak zrobiła. Po chwili stała już po drugiej trony ulicy. Podeszła bliżej żywopłotu, aby się przywitać. Chłopak także podszedł bliżej.
-Cześć jestem Joan.- Odpowiedziała nieśmiało białowłosa.
-Ja jestem Harry. Harry Potter.- Czarnowłosy wyciągną rękę, aby się przywitać. Joan nie wiedziała co powiedzieć. Po raz pierwszy spotkała się ze słynnym Harry Potter’em. Emocje podskoczyły do góry. W gardle czuła zatykającą gulkę. W końcu przełkęła ślinę.
-To ty jesteś ten słynny Harry Potter.- Białowłosa wydusiła z siebie jedno zdanie.
-Tak, ale mniejsza o tym.- Odpowiedział Harry z uśmiechem. Joan ulżyło, że nie przepycha się jak jakiś naburmuszony i konfekcyjny narcyz.
-Joan, chodź już!.- Krzyknęła matula po drugiej stronie ulicy. Białowłosa odwróciła się i spojżała na matkę. Matula wskazywała ręką, aby już przyszła do domu.
-Wybacz, ale musze już iść.- Białowłosa z niechęcią wydusiła z siebie te słowa.
-Ale jutro się zobaczymy?- Zapytał czarnowłosy chłopak.
-Tak, jak tylko zechcesz.- Joan uśmiechnęła się na myśl o zobaczeniu jutro Harry’ego. Dziewczyna pożegnała się z Harrym i udała się w stronę swojego domu. Gdy tylko Joan podeszła do drzwi odwróciła się na chwilę, aby zobaczyć czy Harry nadal tam stoi. Joan nie myliła się, Harry stał tam i przyglądał się wchodzącej do domu białowłosej dziewczynie. Drzwi od domu zamknęły się. Joan udała się w stronę swojego pokoju, który znajdował się na piętrze. Gdy weszła do pokoju zaczął się rozpakować, a jej umysł oswajać się nowym miejscem. Myślami była przy poznanym chłopaku o imieniu Harry Potter.-„Słynny Harry Potter moim sąsiadem”- Niedowierzała temu co jej oczy zobaczył. Białowłosa westchnęła i dalej zaczęła się rozpakowywać. Rozpakowanie zajęło jej bardzo dużo czasu. Joan spojrzała się w okno. Za oknem malowała się piękna i bezchmurna noc. Cała wymęczona udała się do łazienki. Po przygotowywaniu do snu w końcu położyła się pod pościelą.
-W końcu zacznie się jakaś nowa przygoda.- Powiedziała sama do siebie i szybko zasnęła.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Admin-Falka




Dołączył: 05 Cze 2006
Posty: 64
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: zza światów:)

PostWysłany: Śro 18:49, 07 Cze 2006    Temat postu:

Lubisz Harry'ego Pottera? Bo ja się przynaję bez bicia, że tak:) Ta część była niezła, zauważyłam trochę niedociągnięć i kilka literówek, ale podoba mi się. Z przyjemnością poczytam o Harrym w innym wykonaniu:)
Pozdrawiam:)


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Admin-BlackAngel
Administrator



Dołączył: 05 Cze 2006
Posty: 44
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z nieba...

PostWysłany: Śro 20:00, 07 Cze 2006    Temat postu:

Chodziaż nie przepadam za harrym, to wiesz, że Twoje opa mi sie podobają Wink...
Narazie tyle Wink...

Buźki,
BlackAngel...


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Evangelion_Ona




Dołączył: 07 Cze 2006
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Pabianice

PostWysłany: Pon 21:40, 12 Cze 2006    Temat postu: 2 rozdział- List

Minoł tydzień od wprowadzenia się nowej rodziny na Privet Driver. Joan jak i jej rodzice i siostra bliżej zaprzyjaźniła się z rodziną Dursleyów. Sam Dydley próbował podrywać Joan oraz Medalin, które go z góry skazały na niepowodzenie tej akcji. Pan Dursley istotnie zainteresował się pasją ojca dziewczynek, a Pani Dursley zachwycała się tak zadbanym ogrodem Marty. Sam zaś Harry Potter coraz częściej rozmawiał z białowłosą na prywatności, najczęściej w parku lub na spacerze po okolicy.
-Pewnie za trzy tygodnie już tak nie będziemy spacerować, tak jak teraz.- Zwierzała się białowłosa idąc po chodniku ze spuszczoną głową. Jej oczy wpatrywał się w buty, które były idealnie wyczyszczone.
-Tak. Zgadza się.- Zasmuci się Harry delikatnie marszcząc czoło. Joan spojrzała na niego dość smutną miną. Jej oczy były niezmiernie zasmucone faktem, że za trzy tygodnie nie będzie widziała Harry’ego przez cały rok szkolny. Martwiła się tym, że taka miła znajomość szybko zapadanie w niepamięć umysłu. W głowie miała tysiąc myśli na sekundę, jak wykorzystać ten czas, te trzy tygodnie.
-Wiesz może się jakoś zobaczymy.- Powiedziała białowłosa dość sceptycznie, niedowierzając własnym słowom. Włożyła ręce do kieszeni i patrzyła się przed siebie idąc daje alejką.
-Możliwe.- Popatrzył na nią Harry. Po chwili jego wzrok spoczął na buty, które były dość niechlujne. –Wiesz tęsknie za Hogwart’em to w końcu , tak naprawdę mój dom, w którym czuję się jak, jak..- Nie umiał tego opisać. Czarnowłosy kopnął kamień, który napotkał na drodze.
-Rozumie.- Odpowiedziała ściszonym głosem Joan. Rozmowa ciągnęła się dalej w ponurej atmosferze. Joan zasmucała się faktem końca wakacji i powrotem do szkoły. Po raz pierwszy nie chciała do niej wracać tak szybko. Jednak czas niemiłosiernie gonił dzień za dniem.



Gdy zbliżał się koniec wakacji białowłosa smutniała z dnia nadzień. Już nawet teraz, gdy do końca wakacji zostały dwa tygodnie. Joan jak co dzień wstała, posprzątała, ubrała się i zeszła na wspólne rodzinne śniadanie. Za oknem pogoda płatała figle, raz było słonecznie, a raz deszczowo.
-Nie ma co, pogoda piękna- Skrzywiła swoje delikatne usta i zasiadła do śniadania. W domu panowała jakaś dziwna atmosfera spokoju. Nikt do nikogo się nie odzywał, nawet Medalin, która z natury jest wygadana jak katarynka. -Medali.- Siostra spojrzała na nią podejrzliwie.- Co dziś taka cichutka jesteś?- Na twarzy Joan malował się wyraz detektywa.
-To Ty jeszcze nie wiesz.- Odpowiedziała ściszonym głosem. Po chwili odeszła do stołu, aby sięgnąć po gazetę.- Czytaj.- Medalin podała Jona Proroka Codziennego. Joan od razu na pierwsze stronie zobaczyła wielkie zdjęcie szkoły Kondrakar. Przełknęła głośno ślinę i zaczęła czytać.

Wielka Siedziba Sami-Wiecie-Kogo

Ostatnio dowiedzieliśmy się, że tajemnicza i słynna szkoła Kondrakar została zamknięta z powodu Sami-Wiecie-Kogo. Sami-Wiecie-Kto wybrał tę szkołę jako swoją siedzibę. Ministerstwo Magii postanowiło zamknąć Kondrakar do wyjaśnienia całej tej sprawy. Prawdopodobnie Sami-Wiecie-Kto ukrywał się w tej szkole wraz ze swoimi śmierciożercami. W Kondrakarze w tym roku zginął woźny Elins von Dabes . Jego ciało zostało znalezione w lochach szkoły. Uczniowie szkoły zostaną odpowiednio wyselekcjonowani do trzech szkół: Hogwart, Beauxbatons, Durmstrag.

Po przeczytani na policzku Joan zagościła małą łezka. W jej głowie roiło się do myśli-„Kondrakar zamknięty. To niemożliwe”- Serce biło jej jak oszalałe, a dech przyspieszał. Białowłosa wstała z krzesła i w biegu udała się do swojego pokoju.
-To niemożliwe. Tylko nie teraz.-Wzburzała się Jona. Jej ręce mocno gestykulowały, a nogi prowadziły resztę ciała, zataczając wielkie okręgi. Joan zirytowana, a zarazem zmartwiona usiadła na łóżku.- Co ja mam robić- Zadała pytanie sama do siebie. Podkurczyła nogi i oparła się o ścianę. Wzięła pilota i włączyła wierze. Muzyka uspokajała ją. Oparła głowę o ścianę i zamknęła oczy. Pogłębiła się w myślenie do jakiej szkoły trafi. Czy będzie to Hogwart do której uczęszcza Harry, czy będzie to Beauxbatons, czy Durmstrag. Czy w tej szkole do jakiej trafi będzie czuła się dobrze, czy złapie kontakt z nowymi osobami. Tak gorączkowo myślała, również o przyjaciołach z którymi musi się rozstać na zawszę. Może trafem losu z kimś trafi do którejś z tych szkół. Jej gorączkowe myślenie przerwało natrętne stukanie w szybę. Spojrzała się w zamgloną szybę od kropel wody. Za oknem widać było zarysy sowy. Pędem zerwała się z łóżka i poszła do okna otwierając je. Sowa radośnie latała po pokoju strzepując krople deszczu z mokrych skrzydeł. Kiedy żywa sówka w końcu przestała zamaczać wszystko co było w zasięgu jej skrzydeł, spoczęła grzecznie na biurku białowłosej. Jona podeszła do sówki i odczepiła liściki, który był przyczepiony do lewej nóżki. Obejrzała całą kopertę dookoła. Na tyle kopry widniało godło Hogwartu. Zielona czcionka mówiła sama za siebie, przyjęcie do szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Gorączkowo szybko otworzyła kopertę, aby zobaczyć czy naprawdę została wytyczona do tej szkoły. -Szanowana Pani Joan Priso.

Mamy przyjemność poinformować Panią, że została Pani przyjęta do szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. W wyniku strasznych wydarzeń jakie wydarzyły się w ciągu ostatnich dni zostanie Pani 29 sierpnia przydzielona do odpowiedniego domu w szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Prosimy o jak najszybszą odpowiedź, najpóźniej do 25 sierpnia. Z wyrazami szacunku.

Minewra McGonegall, zastępca dyrektora.

Joan usiadła na łóżku nie wymawiając ani słowa. Jej szczęka była cały czas otwarta ze zdumienia jakie przeżyła czytając ten list. W głowie białowłosej panował w tej chwili chaos. Tysiące myśli na temat nowej szkoły, przyjaciół. Jej twarz posmutniała. Nie chodząc do Kondrakaru starci wszystkie jej bliskie osoby. Myślała gorączkowo czy, aby ktoś z jej byłej grupy także otrzymał zaproszenie na dalszą naukę w Hogwart’dzie. Jej zagłębione myślenie przerwała wbiegła i zdyszana siostra Medalin.
-Dostałaś.- Powiedziała stojąc w progu. Na twarzy Medalin zastał uśmiech.- Hogwart, prawda?- Zapytała z piorunującym uśmiechem. Joan nic nie odpowiedziała tylko się uśmiechnęła. Cieszyła się ze szczęścia siostry, która właśnie jest w 4 klasie. –Ciekawe do którego domu nas przydzielą.- Myślała gorączkowo Medalin siadając na łóżko siostry.
-Mnie tam obojętne.-Białowłosa odgarnęła włosy do tyłu.- Chce mieć jedynie święty spokój od dogryzań w stylu „Patrz siwa idzie”- Joan wstała i podeszła do biurka z którego wyjęła pergamin i pióro.
-Co robisz?- Zapytała młodsza dziewczyna.
-Pisze list z odpowiedzią na moje stawienie się w Hogwart’dzie.- Odpowiedziała Joan spinając włosy. Białowłosa nachyliła się nad pergaminem, chwyciła pióro i zamoczyła w atramencie.

„Drodzy pracownicy Hogwartu z zaszczytem przyjmuje stawienie się 29 sierpnia do przydzielenia do domów.

Z poszanowanie, Joan Prios.”

Tak brzmiała odpowiedź na list z Hogwartu. Joan zwinęła list i przyczepiła do sówki, która w mgnieniu oka odleciała w deszczową pogodę. Białowłosa zamknęła okno.
-No to zobaczymy jak to będzie.- Powiedziała Joan uśmiechając się do siostry. Joan jedyne co dosłyszała to tylko słowo „taa”. Białowłosa znów ogarnęły myśli na temat nowego miejsca w nauki. Z jednej trony się cieszyła, a drugiej smuciła. Miło jej będzie spotkać Harry’ego w nowym roku szkolnym, ale też trudno zapomnieć starych przyjaciół z którymi przeżyła pięć wspaniałych lat w Kondrakarze. W myślach roiło się jedno zdanie-„Czas pokaże…”- Westchnęła i usiadła na łóżku.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Mod-Vivien
Moderator



Dołączył: 05 Cze 2006
Posty: 37
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: ...

PostWysłany: Wto 14:28, 13 Cze 2006    Temat postu:

Ach, och, ech!
Hmmm...ciekawie, interesująco, wciagająco Wink
Jednym słowem Smerfnie xD (Gdzieś już na tym forum pisałam, co u mnie znaczy Smerfnie Very Happy) No i duży plus, a także odrobinka mojego uznania (Wink) za opisy. Cudooooo! Smile

Pozdlawiam i zycem Venki :* Wink


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Evangelion_Ona




Dołączył: 07 Cze 2006
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Pabianice

PostWysłany: Czw 13:13, 22 Cze 2006    Temat postu: Rozdział 3 - Tiara Przydziału

Zbliżał się 29 sierpnia. Joan coraz mocniej się denerwowała spotkaniem w Hogwartcie. Coraz mocniej przeżywała do jakiego domu trafi. Za to Medalin był spokojna jak nigdy dotąd. Nie przejmowała się do jakiego domu ją przydzielą. Joan poprosiła Harry’ego, aby sprowadził skądś książkę o historii Hogwartu. Nim poprosiła, na drugi dzień ją miała. Wczytywała się całymi dniami w historię tej szkoły. W przed dzień wyjazdu do Hogwartu, zbliżała się do końca tej książki.
-Co czytasz?- Zapytała siostra wcinając kolacje.
-Historię Hogwartu siostrzyczko- Popatrzyła na nią z miną podstępu. Medali otworzyła szeroko oczy.
-I co w niej takiego ciekawego?- Zapytała kąsając kanapkę.
-Że Hogwart założyli czterej wielcy magowie: Griffindor, Slytherin Revenclaw, Huffelpuff.
-Aha- Odpowiedziała Medalin znużonym głosem.
Cały wieczór Joan czytała z ciekawością książkę jaką dostała od Harry’ego. W pewnej chwili spojrzała na zegarek.
-O, już ta godzina?!- Jej oczy rozszerzyły się jak zobaczyła na zegarku 1.00 w nocy. Doczytała ostatnią stronę jaka jej została i położyła się spać.

Nadszedł dzień. 29 sierpnia. Tego dnia miała się stawić w Hogwarcie. Cały ranek krzątała się po pokoju próbując przygotować się jak najlepiej do spotkania z pracownikami Hogwartu. Białowłosa włączyła muzykę na cały regulator, ponieważ rodziców nie było w domu.
-Joan, może trochę ciszej. Tu śpią ludzie!!- Słyszała wydzieranie się wkurzonej siostry. Joan wzięła pilota i ściszyła muzykę.- Już lepiej!!- Krzyknęła siostra zmęczonym głosem. Joan poszła do łazienki się umyć. Gdy już wyszła była cała pachnąc wanilią.
-No w końcu ile to można się dobijać.- Burzyła się młodsza siostra Joan.
-Trzeba było wcześniej wstać gnomie.- Wytknęła język i odeszła w stronę pokoju. Zirytowana Medalin weszła w końcu do łazienki. Joan zaś ubrała się schludnie. Jej ubiór podkreślał nieco jej kobiecość. Zeszłą na dół do kuchni.
-Co chcesz na śniadanie!?- Krzyknęła stojąc przy schodach.
-Tosty z serem!- Usłyszała odkrzykującą Medali. Jona zrobiła śniadanie i usiadła w salonie zakładając nogę na nogę. Medalin wygramoliła się w końcu z łazienki i zeszła na śniadanie.
-Myślałam, że już się utopiłaś.- Uśmiechnęła się białowłosa.
-Chciała byś.- Odwzajemniła uśmiech z nutką cynizmu. Po chwili usiała obok Joan i razem wcinały śniadanie. Ni stąd, ni z ową z komina zaczęły buchać płomienie i iskry. Joan popatrzyła w stronę kominka i powiedziała.
-Oho przyszli po nas.- Odłożyła Tosta i wstała.
-To już?- Zapytała lekko zmieszana Medalin. W tej chwili z kominka wyłoniła się postać. Było to mężczyzna o czarnych, tłustych włosach sięgających do ramion. Joan spojrzała na jego ubiór. Był ubrany w czarny płaszcz z guzikami, który idealnie pasował do jego bladej cery.
-Co tak stoicie, ile mam czekać.- Powiedziała lodowatym głosem mężczyzna.
-Już idziemy, chwila.- Joan pobiegła do pokoju, aby wziąć różyczkę. Medalin zaś czekała na siostrę.
-Ile będę jeszcze tracił czasu na tę smarkulę.- Wzburzył się czarnowłosy mężczyzna. Medalin uśmiechnęła się cynicznie.
-Już jestem.- Odpowiedziała zdyszana Joan.
-Różdżkę trzyma się przy sobie młoda Panno- Ciemnowłosy zmierzył Joan wzrokiem. Ta zaś zarumieniła się jak dorodny burak i przełknęła głośno ślinę. Postać z tłustymi włosami wskazała im kominek. Obie panny użyły proszku Fiuu, aby się przetransportować do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Horwart. Nim się obejrzały był już na miejscu w szkolnej klasie, która przypomniała lochy.
-Za mną.- Odpowiedział chłodno mężczyzna. Dziewczyny spojrzały na siebie i nic nie powiedziały. Ruszyły za mężczyzną.
Doszły do wielkich wrot, które były otwarte. W pomieszczeniu znajdowało się średnia grupa uczniów z ich szkoły. Joan od razu rozpoznała swoja przyjaciółkę Meliss do której od razu podbiegła, zaś jej siostra Medalin poszła do swoich znajomych.
-Ekhem- Chrząknął stary mężczyzna z długą, siwą brodą i okularami połówkami.- Nazywam się Albus Dumbledor i jestem dyrektorem tej szkoły. Mam nadzieję, że spodoba się Wam nowe miejsce nauki. Aczkolwiek przykro nam, że zamknęli taką renomowaną szkołę Kondrakar. Teraz zostaniecie przydzieleni do domów w których to będziecie mieszkać z innym członkami tej szkoły. Są to: Griffindor, Ravenclaw, Slytherin i Huffelpuff. Teraz zostaniecie przedzieleni do nich dzięki Tiarze Przydziału.- Wskazał ręką Dumbeldore. Przed zgromadzonymi w Sali stanęła dość już starsza kobieta, która miała brązowe włosy spięte w kok i zielone ubranie w szkocką kratę.
-Będę wyczytywała nazwiska, a osoba wyczytana podejdzie u usiądzie na stołku.- Anna Abower.- Niska, blond włosa dziewczyna podeszła do stołka i powoli usiadła na nim. Tiara Przydziału zastanawiała się dość długo, kiedy wykrzyknęła.
-Ravenclaw!.- Postąpiła tak z innymi uczniami. Joan przyglądała się temu wydarzeniu z zaciekawieniem, kiedy to Kobieta wyczytała jej imię.
-Joan Prios.- Joan oprzytomniała dzięki szturchnięciu siostry. Ta podeszła do stołka i usiadła na nim. Włożono jej na głowę Tiarę Przydziału. Ta westchnę i zastanawiała się na głos.
-Wielka potęga umysłu i szlachetna dusza, która kryje wiele tajemnic. Zaś przebiegła i nie ufna. Pasowała byś do Slytherinu.- Joan spojrzała w stronę grupki którą opiekowała się mężczyzna o tłustych i czarnych włosach, zaś nazywał się Servrus Snape. Joan przełknęła głośno ślinę, a Tiara dalej kontynuowała.- Lecz nie trafisz do Slytherinu z jednej małej przyczyny. Twoje serce jest wypełnione miłością anioła i dlatego muszę Cię przydzielić do Griffindoru!.- Tiara wykrzyknęła nazwę domu, a na twarzy Joan zagościł uśmiech. Zeszła radośnie ze stołka i podeszła do siostry, która była tuż po niej.
-Trzymam kciuki mała.- Puściła jej oczko, a Medalin się uśmiechnęła.
-Proszę, proszę rozhasana dusza do mnie przyszła.- Powiedziała Tiara Przydziału.- Nie ma co ukrywać od razu wiedziałam, że musisz trafić do Griffindiru!- Medalin z uśmiechem podeszła i przytuliła siostrę. Jeszcze kilka osób zostało, a Tiara wykrzykiwała: Huffelpuff, Raveclow, Slytherin i Griffindor. Co się okazało w Griffindorze nie było ani krzty przyjaciół Joan. Wszyscy trafili do Huffepuffu albo do Ravenclowu. Zasmucała się tym faktem, a zarówno cieszyła się ze szkoły. Podeszła do nich Pani która wyczytywała nazwiska.
-Jestem opiekunką waszej grupy i nazywam się Minewra McGonagall. Mam nadzieję, że za klimatyzujecie się w tej szkole.- Uśmiechnęła się dość delikatnie.- A teraz zostaniecie odpowiedni przetransportowani do waszych domów.- Uczniowie kiwnęli głowami. McGonagall podeszła do Albusa Dumbeldora.
-Dobrze zrobiliśmy sprowadzając Tą dziewczynę.- McGonagall ukradkiem spojrzała na Joan.
-Minewro wiesz, że Ona będzie bardzo potrzebna.- Dumbeldore uśmiechnął się do McGonegall. Minewra lekko zmarszczyła czoło i spojrzała się na grupkę, nowych Gryffonów. Joan przedstawiała się nie ufnie osobom, które do niej podchodziły. Za to odwrotnie było z Medalin, która była cała rozpromieniona i chętna do nowych znajomości.

Dziewczyny przetransportowano tym samym sposobem, za pomocą proszku Fiuu. Rozejrzały się po domu. Na kanapie spoczywała mama wraz z ojcem. Dziewczynki podbiegły i opowiedziały wszystko rodzicom. Do których grup zostali przyjęci i że trafiły razem do tego samego domu.

-Albusie nie jestem pewna co do tej dziewczyny.- Minerwa rozmawiała z Albusem w jego gabinecie. Ten zaś się odwrócił i powiedział.
-Jej matka była pół elfką, a ojciec był magiem i uczył się w naszej szkole. Wiec z poczęcia elfa i maga wyszła Ona. Minewro doskonale wiesz, że to Ona.- Uśmiechnął się Dumbeldore.
-Skąd ta pewność?- Zapytała marszcząc czoło. Jej twarz przepełniona była strachem.
-Słyszałaś Tiarę jak powiedziała :” Twoja dusza jest wypełniona miłością anioła”.- Minewra podeszła do Dumbeldora bliżej.
-To o niczym nie świadczy Albusie.
-Kochana Minewo. Ty doskonale wiesz o Tym, że to właśnie Ona jest nim- Dumbeludre uśmiechnął się przyjaźnie do towarzyszki.
-Ufam, że masz racje Albusie.- Odpowiedziała troszkę zmieszana McGonegall.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Oczami Wyobraźni Strona Główna -> Opowiadania fantastyczne Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

Skocz do:  

Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001 phpBB Group

Chronicles phpBB2 theme by Jakob Persson (http://www.eddingschronicles.com). Stone textures by Patty Herford.
Regulamin